به گزارش نبض بورس، مهران رضوانی | برخی از تحلیلگران تکنیکال بازار‌های مالی، برای پیش بینی روند قیمت ها از شاخصه هایی (Indicators) استفاده می کنند که یکی از روش های استفاده از این شاخصه ها، پیدا کردن واگرایی میان قیمت و شاخصه ی مورد نظر می باشد. بدین معنا که اگر شاخصه، روند رو به بالا داشته باشد، اما قیمت روند رو به پایین داشته باشد، واگرایی رخ می دهد و احتمالا قیمت به جهتی که شاخصه حرکت کرده است تغییر مسیر می دهد و صعودی می شود. برای حالت برعکس که شاخصه به سمت پایین و قیمت به سمت بالا باشد نیز این موضوع صادق است.
در حال حاضر می شود این روش تحلیلگران تکنیکال را به شرایط این روز‌های بورس تعمیم داد و روند قیمتی سهام مورد معامله در بورس را با وضعیت بازار‌های موازی موجود در اقتصاد ایران به عنوان شاخصه های مهم اقتصادی سنجید.
اگر بازه مورد سنجش را از انتهای پاییز سال ۹۹ تا انتهای پاییز سال جاری در نظر بگیریم، بازار‌های موازی در مقایسه با شاخص کل بورس و شاخص کل هم وزن، به شرح زیر تغییر کرده اند:
همان طور که در جدول بالا مشخص است، بازار‌های موازی مانند مسکن، ارز و طلا در یک سال گذشته با رشد همراه بوده اند، اما شاخص کل بورس و بدتر از آن شاخص کل هم وزن با افت همراه شده اند.
همان طور که مستحضر هستید، شاخص کل هم وزن ملاک دقیق تری برای ترسیم وضعیت سبد‌های دارایی سرمایه گذاران در بازار سرمایه می باشد که افت بیش از ۲۰ درصدی در یک سال گذشته را نشان می دهد.
این افت ارزش دارایی سرمایه گذاران در بازار سرمایه وقتی در کنار رشد قیمت ها در سایر بازار‌های موازی قرار می گیرد، تداعی کننده یک واگرایی بزرگ میان بورس و کلیت اقتصاد ایران است که انتظار می رود دیر یا زود، بازار سرمایه با اقتصاد کشور هم جهت شده و به مسیر صعودی بازگردد.
با این رشد قیمتی در بازار‌های موازی، می توان نتیجه گرفت که در حال حاضر ارزان ترین بازار موجود در کشور برای سرمایه گذاری، بازار سرمایه است و اگر چنانچه حلقه مفقوده رشد بازار که همان اعتماد است، دوباره به بازار برگردد و پول های خارج شده از بازار سرمایه، وضعیت را مساعد دیده و دوباره راهی بورس شوند، این واگرایی عمل خواهد کرد و شاهد روز‌های پرفروغ بازار سرمایه خواهیم بود.
